Wśród nocnych Cisz

Po wielu latach małżeństwa Dagmara przekonuje się, jak niewiele wiedziała o swoim mężu. Stopniowo poznając jego tajemnice, kobieta zastanawia się, czy kiedykolwiek rzeczywiście go znała. Kim był? Jakich czynów się dopuścił? Dlaczego w swoje działania angażuje żonę?

“Wśród nocnych cisz” to bardzo dobre połączenie powieści obyczajowej i subtelnego, kobiecego thrillera. Z jednej strony czytelniczki mają okazję lepiej poznać główną bohaterkę, zrozumieć towarzyszące jej smutki i dylematy, z drugiej zaś poczuć napięcie, stopniowo odkrywać kolejne szczegóły utkanej intrygi i na własną rękę spróbować rozwikłać zagadkę. Zarówno w części obyczajowej, jak i tej charakterystycznej dla nieco mocniejszych lektur, autorka odnalazła się znakomicie, oddając w nasze ręce przemyślaną, dopracowaną oraz dobrze napisaną powieść.

W dużej mierze doceniłam tę książkę właśnie za sprawą stylu Hayles. Kobieca narracja, prosty język, przyjazny ton opowiadania historii- te elementy sprawiają, że całość czyta się po prostu szybko i przyjemnie. Dzięki temu również łatwo się w tę opowieść zaangażować, poczuć się jej częścią, docenić autorki zamysł, zwyczajnie dobrze się przy tej lekturze bawić. Ten lekki ten nie spłyca jednak fabuły, nie sprawia, że staje się ona banalna, nie upraszcza. Po prostu autorka potrafi odciążać za jego pomocą skomplikowane kwestie, nie komplikując już skomplikowanych spraw.

Hayles podzieliła tę historię miedzy kilku bohaterów. Oddając im głos, pokazując wszystko z ich perspektywy, przybliżając czytelnikowi w ten sposób ich charaktery sprawia, że jej opowieść jest pełniejsza i barwniejsza, bardziej przyciągająca i niepozwalająca się rozpraszać. Taki pomysł na opowiedzenie tej historii okazał się jak najbardziej trafiony, świetnie się w tym przypadku sprawdził. Chętnie przechodziłam od jednego rozdziału do kolejnego, w oczekiwaniu na poznanie nowych perspektyw i nowych szczegółów, które autorka powieści przekazywała raczej niespiesznie.

Pierwsza część książki utrzymana została w spokojniejszym tonie. Hayles dopiero wprowadza nas w problemy bohaterki, dawkuje informacje o jej przeszłości, subtelnie zarysowuje intrygę. Fabuła rozwija się powoli, choć opisywane miejsca i pojawiający się kolejno bohaterzy działają na czytelniczą wyobraźnię. Można by powiedzieć, że to taka cisza przed burzą, poczucie, że coś w końcu się wydarzy, które stanowi świetne tło dla powieściowej intrygi. Intrygi, która rozwija się w drugiej części- szybszej, bardziej dynamicznej, z mojej perspektywy ciekawszej. Nie miałabym nic przeciwko, żeby i początek trochę w te elementy wzbogacić, nadać mu głębi czy wyrazu. Nie znaczy to, że tak jest źle, po prostu dla mnie nieco za spokojnie.

Autorce bardzo dobrze udało się również przedstawić bohaterów tej historii. Oddać emocje towarzyszące dylematom, z jakimi się zmagają, przybliżyć nam wady i zalety ich charakterów, a wreszcie nadać ludzki, realistyczny rys. Szczególnie do gustu przypadła mi jedna męska charakterystyka, jaką Hayles stworzyła znakomicie, w pełni mnie do tego bohatera przekonując i sprawiając, że to ON stał się dla mnie gwiazdą tego przedstawienia, wywołując najwięcej emocji i najmocniej wpływając na wyobraźnię.

„Wśród nocnych cisz” to dobra powieść, odpowiednia na długie wieczory. Zapewniająca dawkę rozrywki i refleksji. Spodziewałam się, że ta historia okaże się trochę mroczniejsza, ale i w takim wydaniu świetnie się sprawdziła.

Autorkę znam ze świetnych książek obyczajowych, więc wiedziałam, że będzie dobrze, ale to jest rewelacja! Najlepszy thriller jaki przeczytałam w tym roku! Misternie skonstruowana fabuła porywa i tak wciąga, że nie sposób przerwać do ostatniej kropki. Czuć lekkość pióra i wyjątkowość mrocznej, budzącej niepokój opowieści.

Dagmara, która rok wcześniej pochowała córeczkę, dowiaduje się o śmierci męża i przyjeżdża do Cisz, by zidentyfikować zwłoki. Na miejscu okazuje się, że "nic nie jest takie, jak się wydaje". Te słowa skierowane do głównej bohaterki w przedśmiertnym liście od męża, równie mocno uderzają w czytelnika, gdy wydaje mu się, że wie, w którą stronę historia się rozwinie. Mąż zataił przed Dagmarą tak wiele, że ma wątpliwości, czy rzeczywiście go znała. W maleńkiej miejscowości, kobieta zaczyna składać puzzle, które na początku nijak nie chcą do siebie pasować, a z czasem tworzą opowieść mrożącą krew w żyłach. Czy uda jej się odkryć prawdę, drzemiącą na dnie jeziora Komorze i ujść z życiem?

Podczas czytania odczuwałam tak silne napięcie i ciekawość, że nie byłam w stanie pozostawić książki na kolejny dzień, nie poznawszy zakończenia. A rozwiązanie zagadki? Zwala z nóg i pozostawia z uczuciem niedowierzania i zaskoczenia.

Jeżeli oczekujecie naprawdę dobrego, klimatycznego thrillera, nie szukajcie daleko, bo macie go przed sobą. Autorka pracuje już nad kolejną książką z tego gatunku, więc sięgnę po nią w ciemno, spodziewając się wszystkiego najlepszego.

Wyobraźcie sobie - pewnego dnia odchodzi od was mąż. Pakuje się i znika. Nie szukacie go. Nie macie z nim kontaktu. Aż nagle dostajecie telefon - znaleziono jego ciało w jeziorze. Jedziecie na oględziny, na których okazuje się, że to nie ciało męża a kogoś bardzo do niego podobnego. Policji potwierdzacie, że to jednak wasz małżonek. O co chodzi? Mąż robił was w bambuko, dowiadujecie się że pochodził z całkiem innej miejscowości niż wmawiał wam całe życie (niech żyje szczerość w związku). Brzmi intrygująco. Opis od razu mnie zaciekawił. Do tego klimat małej wsi i Pojezierze Drawskie gdzie spędzałam wakacje, nie mogłam się oprzeć.

Po przybyciu bohaterki do rodzinnej wsi męża dowiadujemy się wielu interesujących faktów dotyczących jego przeszłości. Ale jest też coś jeszcze. Tragedia, która spotkała małżeństwo i pewna historia... Na początku miałam wrażenie, że przejrzałam tą książkę na wylot, jednak kiedy doszłam do drugiej części oczy wyskoczyły mi z orbit. Dokończyłam czytać za jednym tchem!

To tajemniczy i klimatyczny thriller, w którym akcja dzieje się spokojnie, ale ma w sobie pewien mistyczny urok.

Książka idealna na spokojne, długie jesienne wieczory.